1:03:03
laat de man die mediteert
en niet geeft om nummerborden
1:03:09
hij is op zichzelf aangewezen
1:03:12
hij bakt de koekjes van zijn wrok
in de warmte van de wasserette
1:03:19
hij verlaat zijn ziel
1:03:21
Net als in een gedicht staat er dan
puntje, puntje, puntje.
1:03:27
Zo gaat 't verder:
1:03:29
hij verlaat zijn ziel
en scheidt de wateren
1:03:32
onder de medulla oblongata...
1:03:38
van de mensheid.
1:03:40
Dat is een mooi liedje.
Waar of niet, Doyle?
1:03:45
Dat klopt niet.
1:03:47
De puntjes moeten staan
tussen medulla en oblongata.
1:03:56
Zo was 't.
1:03:57
lk bepaal waar ze staan.
1:04:00
Jij doet de melodie en de muziek,
Terence. Dat is jouw werk.
1:04:05
lk snap die tekst niet.
1:04:08
Hou op, anders word ik gek.
1:04:11
Karl gaat door het lint.
Hij is al niet fris meer.
1:04:15
Je tekst was eerst anders, Morris.
1:04:18
We hebben geen tekst nodig.
We moeten repeteren.
1:04:23
We hebben betaalde optredens nodig.
1:04:26
Aan dat geklooi op die veranda's
hebben we niks.
1:04:31
Zo is 't.
1:04:34
We hebben een band van niks.
1:04:37
Repetities hebben geen zin, Randy.
1:04:41
Aan een manager hebben we ook niks.
1:04:45
Klootzakken, jullie kunnen er niets van.
1:04:48
lk ben de enige die normaal is.
1:04:51
Weg, mijn huis uit.
1:04:53
Dit huis is van Linda.
1:04:55
lk sla je tot moes, Vaughan.
Hou je mond, anders vermoord ik je.