:45:03
Doktorze, to coś,
co zabiło mojego partnera,
:45:06
czy to twój projekt naukowy
o zwierzętach domowych?
:45:09
Tak.
:45:10
- Niech go rozwaIę!
- Ja powinienem cię teraz rozwaIić!
:45:13
IIe tam jeszcze jest?
:45:15
IIe jeszcze?!
:45:17
Dwanaście.
:45:21
Dwanaście?
:45:27
Dwanaście.
:45:29
Będzie więcej.
:45:33
A więc...
:45:35
z kim mam się rżnąć,
żeby się stąd wydostać?
:45:40
Ja ci mogę pomóc.
:45:41
Może nie, jeśIi chodzi o statek...
:45:45
Idziemy.
:45:46
Nie, poczekajcie sekundę.
Ona była żywicieIem tych potworów.
:45:50
Wren jąskIonował,
bo miałajednego w sobie.
:45:53
Ona nie jest człowiekiem.
:45:55
Była częściąjego eksperymentu
i za sekundę nas zaatakuje.
:45:59
Ja sram na to, czym onajest.
:46:02
Jest niebezpieczna. Musimyjązostawić.
:46:03
Ona idzie z nami.
:46:04
Nie możemyjej ufać.
:46:07
Ja nikomu nie ufam.
:46:12
Jak mamy przetrwać ten burdeI,
to musimy się razem trzymać. Zgoda?
:46:28
HiIIard, musimy iść.
:46:29
To jeszcze nie wszystko.
Musimy się dostać do Betty.
:46:59
Będzie ładna pamiątka.