Anastasia
prev.
play.
mark.
next.

:26:00
Hver dirfist að trufla einveru mína?
:26:05
Farðu út! Út!
:26:08
Bartok? Ert það þú?
:26:15
Meistari? Ertu lifandi?
:26:17
Já. Á vissan hátt.
:26:21
Datt alveg út, herra.
:26:24
- Eitthvað hefur gerst.
- Já.

:26:27
- Obbosí.
- Ég vissi það.

:26:30
Ég fann myrkraöflin ókyrrast.
:26:33
Kemur mér ekki á óvart, því ég sá hana.
Anastasíu.

:26:36
Anastasía? Lifandi?
:26:39
Herra, varirnar þínar, þær eru...
:26:41
Sú Romanov frekjudós!
:26:44
Er það ekki spark í rassinn?
Ætli bölvanir séu ekki slakar nú til dags.

:26:48
Þess vegna er ég fastur hér í limbó.
:26:51
Bölvun mín er óuppfyllt.
:27:01
Horfðu á mig.
:27:03
Ég er að hrynja í sundur.
:27:07
Ég er hræ.
:27:10
Reyndar, miðað við hvað þú hefur verið
dauður lengi, líturðu vel út.

:27:15
- Herra, þú gerir það. Þú gerir það.
- Virkilega?

:27:18
Herra, er þetta andlit leðurblöku
sem myndi ljúga að þér?

:27:22
Svona nú, í augnablik,
var gamli neistinn í þér.

:27:25
Ef ég hefði bara ekki tapað gjöfinni
frá myrkraöflunum.

:27:30
Lyklinum að völdum mínum.
:27:33
Hvað? Meinarðu þetta ílát?
:27:36
- Hvar fékkstu þetta?
- Ég fann það.

:27:39
- Gefðu mér það.
- Allt í lagi. Ekki svona gráðugur.

:27:42
Minn gamli vinur.
:27:45
Saman á ný.
:27:49
Nú verður mínum myrka tilgangi fullnægt.
:27:53
Og síðasti Romanovinn deyr.

prev.
next.