1:09:06
Bartok, náðu í greiðu fyrir mig.
1:09:09
Finndu mér rakspíra. Ég vil vera vel tilhafður.
1:09:12
- Það gæti verið tímafrekt, herra.
- Drífðu þig þá. Við erum að fara í veislu.
1:09:17
- Í veislu í París?
- Einmitt.
1:09:19
Ég gæti kennt þér nýjasta dansskrefið.
Það byrjar með...
1:09:23
Og svo lætur maður vaða með
mjöðmunum, herra. Það er gaman.
1:09:27
Við leyfum Anastasíu
að njóta stundarinnar.
1:09:31
- Hverjum er ekki sama?
- Og svo drepum við hana.
1:09:34
Einmitt, og svo... drepum við hana?
Herra, hvað varð um veislu hugmyndina?
1:09:39
Þar drepum við hana.
Kremjum hana á hátindi frægðar sinnar.
1:09:44
Og enn komum við að kremjingunum.
1:09:47
Herra, Ég bið þig. Gerðu það.
Gleymdu stelpunni og farðu að lifa.
1:09:53
Ég mun taka líf, Bartok.
1:09:57
Hennar.
1:10:10
Ég man nú hversu mjög ég elskaði þau.
1:10:13
Þau myndu ekki vilja að við lifðum fortíðinni,
ekki nú þegar við höfum fundið hvor aðra.
1:10:21
Sjáðu. Myndin sem þú gafst mér.
1:10:26
Manstu?
1:10:28
Já. Olga gerði mig svo reiða.
1:10:31
Hún sagði að þetta væri eins og svín að
ríða asna.
1:10:34
- Hún hafði rétt fyrir sér.
- Í hlátri þínum,
1:10:36
heyri ég aftur í Nikka mínum, þínum
elskulega föður.
1:10:46
En þú hefur fegurð móður þinnar,
Alexöndru,
1:10:52
Keisaraynju alls Rússlands.