:54:00
Ik denk dat we trein maar nemen.
:54:15
Ach ja. Ik weet het nog.
:54:18
Oom Yashin kwam uit Moskou.
:54:22
Oom Boris kwam uit Odessa.
:54:25
- En in het voorjaar...
- Gingen we zondags op het Strand Picknicken.
:54:30
Heeft U niet iets beters te doen?
:54:32
U moet nu gaan. Ja.
:54:35
Tot ziens.
:54:38
Niet meer. Niet meer.
:54:43
Oh, het spijt me zo.
Ik hield haar voor echt.
:54:47
Nou, echt was ze ja.
Ik bedoel, menslijk, maar niet zo echt.
:54:51
Maar we laten ons niet meer bedonderen.
:54:53
Nee, ik ga hele
moeilijke vragen bedenken.
:54:58
Nee.
:55:00
Mijn Hart trekt het niet meer.
:55:03
Ik wil geen meisjes meer zien,
die zeggen, Anastasia te zijn.
:55:12
- Waar komt Oom Boris vandaan?
- Wat, als Sophie mij niet herkent?
:55:15
Dat zal ze. Jij bent Anastasia.
:55:18
Drie dagen geleden had
ik geen verleden...
:55:21
..en nu probeer ik,
een heel leven te herinneren.
:55:24
Daarom heb je mij.
Zo, waar komt Oom Boris vandaan?
:55:28
Uit Moskou?
:55:33
Oui, monsieur?
:55:36
Sophie Stanislovskievna Somorkov-Smirnoff!
:55:42
Vladimir Vanya Voinitsky Vasilovich!
:55:48
Nou, dat is onverwacht.
:55:52
Oh, wat doe ik nu?
Waar zijn mijn Manieren?
:55:55
Kom allemaal binnen.
:55:59
Ik tril helemaal, van de schrik
en verrassing.