1:03:11
To tak się bawisz?
1:03:16
Długo się šcigasz?
1:03:18
Od šmierci rodziców.
1:03:20
Prędkošč i niebezpieczeňstwo
pomagały mi. . .
1:03:24
zapomnieč o bóIu.
1:03:26
Nie zrozumiesz tego.
1:03:28
Lepiej niž myšIisz.
1:03:30
W Oxbridge nie popierają
takich sportów.
1:03:34
WyIaIi mnie.
1:03:36
AIe wygrałam došč,
by robič to, na co mam ochotę.
1:03:40
Uciekniesz z cyrkiem?
1:03:43
AIfred zawsze mnie utrzymywał.
Odwdzięczę mu się.
1:03:48
Nie będzie juz nikomu słužył.
1:03:51
O czym ty mówisz?
1:03:52
Pan i sługa, to przeciež šmieszne.
AIfred to uroczy,
1:03:57
szIachetny człowiek.
1:03:59
Całe žycie
podporządkowany innym.
1:04:03
AIfred i Bruce są jak rodzina.
1:04:06
Gotowanie, pranie, zmywanie. . .
1:04:08
za pieniądze -
to nie rodzina.
1:04:11
AI jest szczęšIiwy.
1:04:15
Naprawdę nie wiesz?
1:04:17
Ukrywa bóI.
1:04:20
AIfred jest chory.
1:04:25
Nie jest chory.
1:04:27
Jest umierający.
1:04:31
Jak to?
1:04:35
Czemu nic nie powiedział?
1:04:38
On juž taki jest.
1:04:46
AIe ja to widzę.
1:04:52
Nie mogę w to uwierzyč.
1:04:55
Wiem.