:12:00
Και θα χαμογελάσει,
ναι, θα χαμογελάσει...
:12:04
καθώς τα όνειρά του
θ΄απογειωθούν.
:12:07
Παραμύθια, παραμύθια...
:12:09
για γοργόνες, βασιλιάδες
και χαμένους θησαυρούς.
:12:13
Για μαγικούς κόσμους,
όπου το αδύνατο...
:12:16
γίνεται καθημερινό.
:12:19
Ξέρω ένα μικρούτσικο μέρος...
:12:22
μια κουκίδα τόσο μικρή
που δε μετριέται.
:12:25
Θα τον οδηγήσω εγώ,
ξέρω το δρόμο.
:12:31
Παραμύθια για ήρωες...
:12:34
που ξεπέρασαν τη μεγαλύτερη
θλίψη τους...
:12:37
θα του βάλουν πάλι ελπίδα
στην καρδιά του.
:12:40
Θα χαίρεται κάθε μέρα...
:12:43
Θα βρει έναν καλύτερο κόσμο...
:12:46
και τη δύναμη ν΄αντιμετω-
πίσει το αύριο.
:12:50
Είμαι σίγουρη πως,
όταν βρει τον δρόμο...
:12:55
θα θέλει να μείνει.
:13:09
Λες ν΄αρέσει στον Αφέντη
το δώρο του;
:13:11
Λέω.
:13:12
Δηλαδή θα γιορτάσουμε
Χριστούγεννα;
:13:16
Βέβαια!
:13:17
Και βέβαια όχι!
:13:21
Αποκλείεται.
:13:22
Με τίποτα, μην ονειρεύεστε,
αδύνατο, ξεχάστε το!
:13:29
Μέσα το στομάχι!
Φίλε μου, μπες στο πνεύμα.
:13:33
Χαλάρωσε!
:13:35
΄Ελα, χρυσέ μου.
Δείξε λίγη καλοσύνη.
:13:40
΄Οχι, όχι, και...
:13:42
να το σκεφτώ... ΄Οχι!
:13:46
Εδώ είμαι αμετάπειστος.
:13:50
Ο Αφέντης έχει απαγορεύσει
τα Χριστούγεννα!
:13:55
Κανείς δεν μπορεί να
απαγορεύσει τα Χριστούγεννα!
:13:59
Δε θέλει να του θυμίζουν
το παρελθόν του.