1:34:01
Myślisz, ze pewnego dnia ludzie
będą oglądać Tybet na ekranie...
1:34:05
i zastanawiać się,
co się z nami stało?
1:34:08
Nie wiem.
1:34:11
Czyż nie znasz wszystkich
odpowiedzi, Heinrich?
1:34:15
Nie.
1:34:26
Pole, na którym Tybetańczycy
tradycyjnie urządzają pikniki,
1:34:30
przeobraziło się w pas startowy,
aby miał gdzie wylądować...
1:34:33
samolot przywożący
trzech chińskich generałów.
1:34:36
Nieopodal odbywają się
manewry tybetańskiej armii.
1:34:39
Niektórzy żołnierze mają na sobie
staroświeckie kolczugi.
1:34:42
Sprowadzają stare muszkiety,
piki i artylerię.
1:34:45
Widok miłującego pokój narodu,
na próżno próbującego stworzyć armię.
1:34:51
Lęk przed wojną, malujący się
na twarzach moich przyjaciół,
1:34:53
dotyka głęboko ukrytej,
osobistej struny.
1:34:57
Echa agresji mojego
własnego kraju...
1:35:01
chęć podporządkowania sobie
słabszych narodów - wywołują wstyd.
1:35:06
O dreszcz zgrozy
przyprawia mnie myśl o tym,
1:35:10
że kiedyś wyznawałem
podobne poglądy,
1:35:13
nie różniąc się od tych
nietolerancyjnych Chińczyków.
1:35:17
Tybetańczycy mówią, że wróg
jest najlepszym nauczycielem,
1:35:21
bo tylko on potrafi pomóc rozwijać
w sobie cierpliwość i współczucie.
1:35:25
Wierzą niewzruszenie, że siła ich
religii ochroni ich przed Chińczykami.
1:35:31
W ramach przygotowań
do wizyty generałów,
1:35:34
w całej Lhasie
odbywają się święte rytuały.
1:35:37
Przygotowano posągi bóstw,
starannie wyrzeźbione w bryłach masła.
1:35:42
Topiąc się w promieniach słońca
przypominają, że nic nie trwa wiecznie.