2:24:19
Pan jest Posłańcem?
2:24:26
Tak.
2:24:28
Słyszałem o panu.
2:24:31
Jest pan sławny.
2:24:34
Chyba tak.
2:24:37
I nagle okazuje się. . .
2:24:39
że jestem niewłaściwie ubrany.
2:24:55
To się panu spodoba!
2:24:58
Otwórz drugą pochylnię.
2:25:17
Masz dar, Posłańcu.
2:25:20
Dostrzegłam to już w Pineview.
2:25:25
Oddałeś nam wszystko, o czym
zapomnieliśmy.
2:25:29
Sprawiłeś, że pani March poczuła
się tak, jakby znowu widziała.
2:25:34
Ford poczuł się częścią świata.
2:25:40
Rozdawałeś ludziom nadzieję. . .
2:25:43
tak jak się rozdaje cukierki.