:42:00
Εγώ είμαι.
:42:03
Ολ' αυτά τα κύτταρα.
:42:05
Αυτό είσαι.
:42:09
Αυτό κι όλο το κενό ανάμεσα.
:42:13
Αν είσαι μόνο αυτό...
:42:15
...αυτά τα κύτταρα...
:42:17
...τότε όταν πεθαίνουν,
έρχεται το τέλος.
:42:21
Δεν ξέρω. Νομίζω.
:42:24
Πώς το εξηγείς;
:42:26
Ποιό;
:42:29
Τον αιώνιο μύθο
του Παράδεισου.
:42:36
Νόμιζα ότι το 'χα ξεκαθαρίσει.
:42:38
Αλλά τελικά όχι;
:42:40
Οχι.
:42:46
Κάτι έγινε μέσα στο χειρουργείο
και είχα...
:42:50
...το συναίσθημα ότι υπάρχει κάτι...
:42:54
...μεγαλύτερο εκεί έξω. Μεγαλύτερο
από μένα, από σένα...
:42:59
Ακούγεται τρελό;
:43:02
Οχι.
:43:04
Δεν μπορούσα να τον σώσω.
Εκανα ό,τι έπρεπε...
:43:07
...αλλά δεν μπορούσα να τον σώσω.
:43:10
Δεν είναι δυνατόν.
:43:14
Και τότε...
:43:16
Εκλαψες.
:43:20
Ναι.
:43:23
-Γιατί κλαίνε οι άνθρωποι;
-Τι εννοείς;
:43:27
Εννοώ, τι τους συμβαίνει
σωματικά;
:43:33
Τα δάκρυα υγραίνουν
και προστατεύουν το μάτι.
:43:37
Οταν αισθάνεσαι κάτι δυνατό,
δημιουργούνται δάκρυα.
:43:40
Γιατί; Γιατί δημιουργούνται;
:43:45
Δεν ξέρω.
:43:49
Ισως το συναίσθημα γίνεται
τόσο έντονο...
:43:51
...που το σώμα σου δεν μπορεί
να το κρατήσει.
:43:53
Το μυαλό και τα συναισθήματά σου
γίνονται πολύ δυνατά.
:43:57
Το σώμα σου υποφέρει.