:55:34
Κ. Μέρντοκ, ήσασταν
η αίτία τόσης καταπόνησης.
:55:43
-Άρχισε να μιλάς.
-Δεν υπάρχει ανάγκη γι' αυτό.
:55:45
Δεν υπάρχει διαφυγή.Η πόλη είναι δική μας.
Εμείς τη φτιάξαμε.
:55:48
Για τι μιλάς;
:55:50
Σχεδιάσαμε την πόλη,
πάνω σε κλεμμένες αναμνήσεις.
:55:53
Διαφορετικές εποχές, διαφορετικά παρελθόντα,
όλα αναμειγμένα σ' ένα.
:55:56
Κάθε βράδυ το επαναλαμβάνουμε,
το βελτιώνουμε, ώστε να μάθουμε.
:56:00
-Να μάθετε τί;
-Σχετικά μ' εσάς.
:56:03
Εσάς και τους συμπολίτες σας.
Τί σας κάνει ανθρώπινους.
:56:08
-Γιατί;
-Πρέπει να γίνουμε σαν και εσάς.
:56:12
Σας καταλαβαίνω τώρα.
:56:14
Θυμάμαι αυτά, που εσείς δε θυμάστε,
αυτά που σάς λείπουν.
:56:17
Ο ωκεανός, έτσι;
Το τρέξιμο ανάμεσα στα κύματα, σαν παιδί.
:56:23
Η συνάντηση με την Έμμα στον ποταμό,
το πρώτο φιλί που επακολούθησε.
:56:28
-Τί είσαι;
-Έχετε δει τι είμαστε.
:56:31
Χρησιμοποιούμε τους νεκρούς σας, ως φορεία.