1:12:00
Ze gaan dood. Hun ras staat op de rand
van uitsterven.
1:12:05
Ze denken dat wij hen kunnen redden.
1:12:07
En ik?
-Jij bent anders.
1:12:10
Je verzette je tegen mijn poging
om je in te prenten.
1:12:17
En je hebt hun vermogen om te tunen
verkregen.
1:12:21
Daarmee veranderen ze dingen
en hebben ze deze stad gebouwd.
1:12:24
Met machines, diep onder
de oppervlakte...
1:12:27
...kunnen ze hun telepathische energie
concentreren.
1:12:31
Ze beheersen alles, zelfs de zon.
1:12:34
Daarom is het altijd donker.
Ze kunnen niettegen licht.
1:12:37
Waarvoor hebben ze jou nodig?
1:12:39
Eerst zogen ze uit ons wat er in ons zat
en sloegen die informatie op.
1:12:45
Die mengden ze, als verf...
1:12:47
...en gaven ons nieuwe herinneringen
die zij uitkozen.
1:12:50
Maar ze hadden een kunstenaar nodig
om ze te helpen.
1:12:55
Ik begreep de menselijke geest beter
dan zij ooit zouden kunnen.
1:13:00
Ze lieten mij m'n wetenschappelijke
kunde behouden...
1:13:04
...omdat ze die nodig hadden.
Ze dwongen me de rest uit te wissen.
1:13:16
Kun je je voorstellen hoe het is om je
eigen verleden te moeten wegvagen?
1:13:21
En mijn verleden? Mijn jeugd?
1:13:24
Shell Beach? Oom Karl?
1:13:28
En dit? Het was leeg toen ik het vond.
1:13:32
Je begrijpt het nog steeds niet. Je bent
nooit een jongen geweest. Niet hier.
1:13:37
Je hele verleden is een verzinsel.
Net als bij ons allemaal.
1:13:42
Je liet die tekeningen ontstaan
met je gave.
1:13:45
Ze brachten ons hier, zei je.
Waar vandaan?
1:13:53
Het spijt me, dat weet ik niet meer.
1:13:57
Niemand herinnert zich wat we waren,
wat we hadden kunnen zijn.