Desperate Measures
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:10:02
Je hebt tenminste je best gedaan.
Dat kan mijn vader ook zeggen.

:10:09
Hij sloeg me verrot,
maar hij deed z'n best.

:10:13
Ik heb Matt nooit geslagen.
- Dat geloof ik graag.

:10:25
En waar is z'n moeder ?
- Die is dood.

:10:30
Je draagt je ring nog.
:10:33
Voel je je verantwoordelijk
voor haar dood ?

:10:37
Het was 'n auto-ongeluk.
:10:39
Een dode vrouw...
:10:43
en 'n kind met kanker.
:10:47
Dat zet je wel aan het denken.
:10:51
Doe je het ?
:10:55
Sta je beenmerg af aan m'n zoon ?
:10:59
Daar moet ik over nadenken.
Je hoort het wel.

:11:03
Ik wil het nu weten.
- Waarom ?

:11:06
Hij weet niet
dat de kanker terug is.

:11:11
Toen hij in remissie ging,
wilde hij niet te vroeg juichen.

:11:17
Want hij kende z'n kansen.
:11:20
Als ik hem ga zeggen
dat het terug is...

:11:23
en dat hij sterft
zonder beenmergtransplantatie...

:11:27
dan wil ik zeggen
dat ik een donor heb.

:11:30
Zodat hij hoop heeft.
- Dan is het draaglijk voor jou.

:11:36
Dan is het draaglijk voor hem.
:11:40
En ik wil z'n leven redden.
:11:44
Nou, als je het dan persé
meteen wilt weten, Frank...

:11:54
Ik doe het niet.
:11:56
Bewaker.
:11:59
Dat accepteer ik niet.

vorige.
volgende.