Le Violon rouge
prev.
play.
mark.
next.

:53:10
Πώς έφτασε εδώ;
Θεέ και Κύριε...

:53:14
πώς του συνέβη αυτό;
:53:16
Ένας καλλιτέχνης,
αναμφίβολα. Ποιητής.

:53:19
Αλλά δολοφόνος; Ό χι.
:53:24
Κι όμως η εικ όνα στον
καθρέφτη δεν έλεγε ψέματα.

:53:27
Τα δάχτυλα και οι μανσέτες του
΄ ΄ ΄
ηταν ακ ομα κ οκκινα...

:53:30
και καθώς κ οιτούσε
΄
με φρικη...

:53:35
΄ ΄
οι σταγ ονες του αιματος
έμοιαζαν να πολλαπλασιάζ ονται...

:53:37
σαν σκ ουλήκια σε σαπισμένο
΄
πτωμα.

:53:42
Και τι θ'απογινόταν τώρα;
:53:43
Πού μπορούσε να τρέξει,
΄
να κρυφτει;

:53:47
Οι προοπτικές του ήταν
καταθλιπτικά λίγες.

:53:49
Ήδη το μυαλό του έτρεχε
προς τ'ανατολικά...

:53:52
πέρα απ'την παγ ωμένη ήπειρο...
:53:54
πάνω απ'τις παγ ωμένες στέπες...
:53:58
Πίσω στο καταφύγιο
της παιδικής του ηλικίας.

:54:01
Έ χω ένα θέμα που θέλω
να δουλέψω.

:54:03
Στη Ρωσία. Άκ ουγε
το κάλεσμα των Κοζάκ ων.

:54:05
Πρέπει ν'ασχ οληθώ.
:54:06
Δε βλέπεις ότι προσπαθώ
να δουλέψω;

:54:12
Είσαι τόσο εγ ωιστής.
:54:14
Αμοιβαία έμπνευση
είχα στο μυαλό μου.

:54:16
Δε βλέπεις ότι δε χρειάζ ομαι;
Έγ ραφα εδώ...

:54:19
Αγάπη μου, μη θυμώνεις.
:54:21
Μ όνο τον εαυτό σου
΄ ΄
πρεπει να κατηγ ορεις.

:54:23
Η ομορφιά σου είναι που
΄ ΄
εμπνεει τη μουσικη.

:54:29
Κι όταν έρ χεται η έμπνευση,
πρέπει να παίξω.

:54:37
Ανάθεμά σε.

prev.
next.