Le Violon rouge
prev.
play.
mark.
next.

:56:01
Πώς έφτασε εδώ;
Θεέ και Κύριε...

:56:05
πώς του συνέβη αυτό;
:56:07
Ένας καλλιτέχνης,
αναμφίβολα. Ποιητής.

:56:10
Αλλά δολοφόνος; Ό χι.
:56:16
Κι όμως η εικ όνα στον
καθρέφτη δεν έλεγε ψέματα.

:56:19
Τα δάχτυλα και οι μανσέτες του
΄ ΄ ΄
ηταν ακ ομα κ οκκινα...

:56:21
και καθώς κ οιτούσε
΄
με φρικη...

:56:27
΄ ΄
οι σταγ ονες του αιματος
έμοιαζαν να πολλαπλασιάζ ονται...

:56:29
σαν σκ ουλήκια σε σαπισμένο
΄
πτωμα.

:56:34
Και τι θ'απογινόταν τώρα;
:56:36
Πού μπορούσε να τρέξει,
΄
να κρυφτει;

:56:39
Οι προοπτικές του ήταν
καταθλιπτικά λίγες.

:56:42
Ήδη το μυαλό του έτρεχε
προς τ'ανατολικά...

:56:45
πέρα απ'την παγ ωμένη ήπειρο...
:56:47
πάνω απ'τις παγ ωμένες στέπες...
:56:51
Πίσω στο καταφύγιο
της παιδικής του ηλικίας.

:56:54
Έ χω ένα θέμα που θέλω
να δουλέψω.

:56:56
Στη Ρωσία. Άκ ουγε
το κάλεσμα των Κοζάκ ων.

:56:58
Πρέπει ν'ασχ οληθώ.
:57:00
Δε βλέπεις ότι προσπαθώ
να δουλέψω;

:57:06
Είσαι τόσο εγ ωιστής.
:57:08
Αμοιβαία έμπνευση
είχα στο μυαλό μου.

:57:10
Δε βλέπεις ότι δε χρειάζ ομαι;
Έγ ραφα εδώ...

:57:13
Αγάπη μου, μη θυμώνεις.
:57:15
Μ όνο τον εαυτό σου
΄ ΄
πρεπει να κατηγ ορεις.

:57:17
Η ομορφιά σου είναι που
΄ ΄
εμπνεει τη μουσικη.

:57:24
Κι όταν έρ χεται η έμπνευση,
πρέπει να παίξω.

:57:32
Ανάθεμά σε.

prev.
next.