:59:02
waardoor kinderen districtsgewijze
worden ingedeeld naar ras.
:59:06
En in acht nemend
dat de meeste blank zijn...
:59:12
Indrukwekkend. Meestal moet je de
zaak kennen voor 'n openingspleidooi.
:59:18
Wat kan ik zeggen ?
:59:20
Voor mij was het prima. Ik denk
dat ik Marinacci heb geïmponeerd.
:59:30
Moeten we niet praten ?
Je hebt me plotseling verlaten.
:59:34
Alsof het mijn idee was.
- Het was niet het mijne.
:59:37
Ik kwam thuis en je was weg.
Laat je me zomaar vallen ?
:59:41
Dat heb ik van jou geleerd.
Dat was toch altijd de regel:
:59:45
Weggaan als je niet kunt winnen.
Gooi je kaarten neer.
:59:50
Dit is onze relatie,
niet een spelletje poker.
:59:55
Ik weet precies waar we over praten.
1:00:03
Dus dat was het dan ?
1:00:18
Ik zou je geluk willen wensen,
maar daar gaat 't bij jou niet om.
1:00:30
Eric Seidel kan niet winnen
en toch weet hij het nog niet.
1:00:35
Chan probeert 'm te pakken,
door zijn tijd te nemen.
1:00:41
Kijk die blik van de kampioen. Nu de
vijfde kaart. Ruiten zes, niet goed.
1:00:48
Johnny Chan heeft
een straat van de vrouw.
1:00:51
Zal Eric Seidel in het aas bijten ?
1:00:55
Hij zet alles in en Chan heeft 'm.
Johnny Chan, de meester.