:49:01
-Να γράψω εγώ το υπόλοιπο έργο σου;
-Ναι!
:49:04
Συνεχιστε. Η παραμάνα τώρα. Πού ειναι ο Ραλφ;
:49:08
Κυρά, η μητέρα σου θέλει να σου ειπει.
:49:13
-Ποια 'ναι η μητέρα της;
-Λεβέντη μου...
:49:16
η μητέρα της ειν' του σπιτιού η κυρά, καλή...
:49:19
και φρόνιμη και τιμημένη.
:49:21
Εγώ τη βύζαξα την κόρη αυτή,
που της μιλούσες.
:49:24
Όποιος μπορέσει και τη βάλει στο χέρι...
:49:27
θα τον κουδουνιζει τον παρά.
:49:29
Ειναι του Καπουλέτου;
:49:31
Ω, λογαριασμός ακριβός!
Χρέωσα τη ζωή μου στον εχτρό μου.
:49:34
Πάμε, ό,τι καλό ήταν να γινει έγινε.
:49:37
Πολύ φοβάμαι. Η αγωνια μου τώρα αρχιζει.
:49:41
Ε, παραμάνα μου! Ποιος ειν' αυτός ο κύριος;
:49:44
Ο γιος και κληρονόμος του γέρο Τιβέριου.
:49:48
Αχ, να ήταν νύχτα.
:49:49
-Κι αυτός, που απόψε δε χόρεψε;
-Δεν ξέρω.
:49:53
Πήγαινε μάθε τ' όνομά του.
:49:56
Αν ειναι παντρεμένος
το νυφικό κρεβάτι μου θα γινει τάφος μου.
:50:02
Μην πας.
:50:03
Πρέπει. Πρέπει.
:50:05
-Μοναχοπαιδι του μεγάλου εχτρού σας.
-Τρομερό.
:50:08
Απλώς... τρομερό!
:50:16
"Μα σουτ!
Τι φως προβάλλει εκεί απ' το παράθυρο;
:50:21
"Ειναι η ανατολή...
:50:23
"κι ειναι η Ιουλιέτα ο ήλιος.
:50:26
"Πρόβαλε, ήλιε, σκότωσε τη φθονερή σελήνη...
:50:30
"που κιόλα ειναι άρρωστη,
χλωμή από τον καημό της...
:50:33
"που εσύ,
η παρθένα της, εισαι ομορφότερή της."
:50:38
-Ω, Γουιλ.
-Ορισμένα δε λέγονται.
:50:40
"Ειναι η κυρά μου, ω, ειναι η αγάπη μου!
:50:43
"Ω, και να το 'ξερε πως ειναι!
:50:46
"Η λάμψη της θα ντρόπιαζε τ' αστέρια...
:50:50
"καθώς η λάμψη της ημέρας μια λαμπάδα."
:50:52
Τα μάτια της στον ουρανό
θα πλημμυρούσαν το αέρινο διάστημα...
:50:55
με τόση λάμψη...
:50:57
που θα λαλούσαν τα πουλιά σαν να ξημέρωνε.