:41:00
Het spijt je ?
:41:03
Vier van onze stafleden zijn
ziek geworden van jouw broodjes.
:41:09
Ze hebben hetzelfde broodje gegeten
en ze hebben dezelfde symptomen.
:41:15
Zit je al lang in de catering ?
:41:17
Nee, ik zat in de PR...
- Dan is je PR niet echt in orde.
:41:23
Wees maar blij dat mijn collega's
geen stappen gaan ondernemen.
:41:28
En nu moet ik weer
voor vijf werken.
:41:33
Wat ? Levert Helen broodjes
aan jouw kantoor ?
:41:38
Ja, en ik heb haar vandaag ontboden.
Met een goede zelfverzonnen reden.
:41:44
Ze is wel van een echte
Engelse schoonheid, hé ?
:41:47
Waar ben je nou mee bezig ?
Zo stom is ze nou ook weer niet.
:41:53
Dat zei ik niet. Maar ik wilde weten
waarom je toen voor haar koos.
:41:58
Wacht even. Zo is het niet gegaan.
Jij ging naar Amerika...
:42:02
Ik wilde het meisje zien
dat je niet wil verlaten...
:42:06
... ondanks je pre-orgastische
opmerkingen in die richting.
:42:12
En ik moet zeggen,
ik sta voor een raadsel.
:42:17
Zulke dingen moet je niet zeggen.
Ik verlaat Helen niet voor...
:42:24
Je weet wel.
- Voor mij ?
:42:28
Probeer je dat te zeggen ?
:42:31
Dat je haar niet
voor mij kan verlaten ?
:42:35
Jij hebt niet gezegd dat je dat wil.
- Ik ben een vrouw.
:42:39
We zeggen nooit wat we willen.
Maar we drijven wel onze zin door.
:42:44
Dat maakt ons zo boeiend.
En een tikje griezelig.
:42:52
Gerald Flannigan, eindelijk.
Je spreekt met je ome Russell.