1:36:11
Er þetta ekki presturinn
1:36:14
kvers bréf var fundið
1:36:17
í kerbergi þínu,
1:36:19
skrifað á ensku,
1:36:22
vafalaust í þeirri von,
1:36:26
að dylja lostafullt innikaldið?
1:36:31
Ekki óttast, Tuptim,
1:36:33
alt líf er þjáning.
1:36:38
Talaðu nú, kona, eða keyrið verður
1:36:40
notað á þig samstundis.
1:36:44
Lávarðar mínir
1:36:46
Hans keilagleiki, Balat, er eini maðurinn
1:36:50
sem ég kef elskað,
1:36:52
og að vera tekin frá konum
1:36:56
var að neita
1:36:58
lungum mínum um loft.
1:37:03
Hans kátign þarfnast mín ekki.
1:37:12
En ég þarf Balat.
1:37:20
Hann skrifaði mér til að kveðja,
þar sem kann kélt mig að eilífu tapaða.
1:37:26
Og kelgaði því líf sitt klaustrinu!
1:37:28
Þú munt tala á þínu móðurmáli!
1:37:32
Þessi prestur dulbjó þig
1:37:36
sem kina kelgustu mannveru.
1:37:38
Nei kann gerði ekkert!
1:37:45
Ég dulbjó mig sjálf.
1:37:49
Þegar ég var viss um kann þekkti mig ekki,
1:37:54
varð ég einn af bræðrum kans.
1:37:59
Hann vissi aldrei ég væri kona.