:58:08
Więc to jesteś ty.
:58:12
Tak, to ja.
:58:19
Wszystko będzie dobrze
jak tylko wrócimy do domu.
:58:23
Nie wracam do domu.
Zostaję w Nowym Jorku
:58:26
..tu są lekarze, którzy
będą się mną opiekować.
:58:30
Nie mogę tu zostać, a ty...
sam sobie nie poradzisz.
:58:35
Kto się zajmie...
:58:40
Amy?
:58:44
Ona się tobą zaopiekuje?
:58:48
Ona nic nie wie o niewidomych.
:58:50
Ale ja już nie jestem niewidomy, Jenny.
:58:53
Dobrze.
:58:55
- Dwa tygodnie.
- Nie.
:58:57
Nawet nie jeden dzień.
:58:59
Zrobię wszystko, żeby jej nie stracić.
:59:07
Dobrze.
:59:18
- Hej.
- Virgil zaraz będzie gotowy.
:59:22
Możesz mnie odprowadzić
do samochodu?
:59:24
- Nic ci nie jest?
- Nie, tylko się boję.
:59:30
Spędziłam całe życie wyglądając dziur,
w które mógłby wpaść.
:59:34
Wybiegałam do przodu,
żeby je zabezpieczyć.
:59:37
Gdziekolwiek tu nie spojrzę,
widzę dziury.
:59:41
Miejmy nadzieję,
że sam zacznie je dostrzegać.
:59:45
Uwierz mi Jenny, ja tak samo
jak ty nie chcę, żeby się zranił.
:59:49
Najbardziej bolało go odejście ojca.
:59:53
Myślał, że to z powodu jego ślepoty.
:59:56
Że nie dość się starał.
Lub źle się zachowywał.