1:12:03
Skąd ci to nagle przyszło do głowy?
1:12:05
Chciałbym wiedzieć.
Codziennie na nią patrzę..
1:12:07
i myślę, że jest doskonała, piękna.
1:12:10
Mówiłaś, że nie jesteś z niej
zadowolona i że jest nie skończona.
1:12:13
Powiedziałaś to tak, jakbyś nie miała
zamiaru jej skończyć. Dlatego pytam.
1:12:18
To coś na czym mi strasznie zależy,
ale nie mogę się z tym uporać.
1:12:21
Widzę ją w głowie, ale nie umiem
jej uchwycić. Sprawiam jej zawód.
1:12:27
Może nie jestem artystką.
1:12:35
Co to takiego?
1:12:38
Homar.
1:12:41
Ludzie to jedzą?
1:12:46
- No dobrze. Miarka?
- Spróbuj jeszcze raz.
1:12:50
Hej, nie oszukuj!
Mówiłeś, że nie wolno ci dotykać.
1:12:53
Czasami trzeba dotknąć.
1:12:56
- Tarka?
- Tak.
1:13:01
Kto tam?
1:13:03
- To ja.
- Jennie! Cześć!
1:13:07
Co ty tu robisz?
1:13:10
Co jesteś taka tajemnicza?
Powiedz, po co przyjechałaś.
1:13:13
- Jak by to powiedzieć?
- Co?
1:13:15
- Tu jest nasz ojciec.
- Co?
1:13:18
Kiedy zadzwonił,
od razu poznałam jego głos.
1:13:22
Który to jest?
1:13:25
Ten z telefonem.
1:13:28
- Nie... nie mogę się z nim spotkać.
- Możesz.
1:13:31
- Jennie!
- Virgil, to nasz ojciec.
1:13:34
Usłyszał o operacji
i chciałby cię zobaczyć.
1:13:37
Nie jestem na to przygotowany, Jenny.