:46:06
Het toeval wilde
dat in het huis naast ons...
:46:10
een man woonde, die de beroemde
Arsenio Rodrìguez bleek te zijn.
:46:16
Hij had een geweldige band.
:46:18
Hij had me horen spelen.
Arsenio was blind.
:46:24
Hij had 'n ongeluk gehad,
waardoor hij blind was geworden.
:46:30
Op een dag vroeg Arsenio me:
:46:33
Heb je zin om bij m'n band
te komen spelen?
:46:36
Wat dacht je, zei ik.
:46:39
Zijn vaste pianist was
naar Europa vertrokken.
:46:45
Dus toen kon ik zijn plaats innemen.
:46:48
lk heb vier jaar bij Arsenio
gespeeld. Een toptijd.
:47:13
Arsenio wou nog wel 's ruzie zoeken.
Maar dan kreeg ie lik op stuk.
:47:20
Dan werd ie hartstikke link.
En weet je wat ie dan deed?
:47:26
Hij stond op, spitste z'n oren...
:47:30
en ging de stem van die vent
achterna.
:47:35
Je zag zo iemand dan naar
het andere eind van de zaal rennen.
:47:39
'Stil, Arsenio mag niet weten
dat ik hier sta.'
:47:42
Zo was Arsenio.
:47:44
Hij werd altijd woest...
:47:47
als mensen lelijke dingen
over 'm zeiden.
:47:53
Hij was 'n beer van 'n vent.
Groot en rond.
:47:58
lk lachte me altijd kapot
als ie zo bezig was.