:06:01
Nie wierzyłem,
że to ta ciocia Lucille...
:06:04
która nuciła mi do snu.
:06:07
Zawsze słyszeliśmy
o paskudnym wujku Chesterze.
:06:11
Wyszła za niego...
:06:13
a teraz odjeżdżała
zjego głową.
:06:21
Wujek Dove!
:06:24
Peter Joseph.
:06:25
Chodź tu.
:06:28
Czemu siedzisz tu sam?
:06:30
Nie mogłem znieść tego płaczu
i krzyków w środku.
:06:34
Gdzie Lucille?
:06:36
Wyjechała.
:06:39
Co zrobiła z Chesterem?
:06:41
Nie wiem. Powiedziała,
że gdzieś go schowała.
:06:44
Rozsądnie z jej strony.
:06:50
Słuchaj, synu.
:06:56
Potrzebuję twej pomocy.
:06:58
Twojej i Wileya.
Pojedziecie ze mną?
:07:01
- Nigdy nigdzie nie byłem.
- Najwyższy czas.
:07:05
Co ty na to?
:07:09
Babcia nas potrzebuje.
:07:11
Wybacz, powinnam ci była
powiedzieć.
:07:13
Zamieszkacie teraz z Dove'em.
:07:16
- Jak długo?
- Nie wiem.
:07:23
Ja po prostu nie daję sobie rady.
:07:27
A maluchy potrzebują mnie
bardziej niż wy.
:07:32
Mieliśmy zawsze tu żyć.
:07:34
Cicho! Nie sprzeciwiaj się.
Miałam ciężki dzień.
:07:42
Nie martw się o niego, mamo.
:07:47
Dove...
:07:48
Lucille nie chciała tego zrobić.
:07:51
Ona po prostu...
:07:52
Boże, nie wiem.
:07:54
To dobra dziewczyna.
:07:56
Ona jest po prostu...
:07:58
zagubiona.