1:27:06
Musiała mieć pani po drodze
mnóstwo okazji..
1:27:10
żeby się pozbyć głowy.
1:27:11
No tak...
1:27:13
Ale skoro zachowywała świeżość...
1:27:17
Wie pan, te plastikowe pojemniki..
1:27:20
są niesamowite.
1:27:23
Było tak, jakby nic się nie stało...
1:27:26
tyle że byłam szczęśliwa...
1:27:28
i wolna.
1:27:31
Nie żałuję, że go zabiłam.
1:27:34
Powinnam była to zrobić dawno temu.
1:27:36
Nie mam więcej pytań.
1:27:43
Panie Bullis, zeznał pan,
że pani Vinson...
1:27:47
ma kłopoty z odróżnieniem...
1:27:49
co jest rzeczywiste, a co...
1:27:53
nie jest.
1:27:54
Może nam pan podać przykład?
1:27:57
Ponoć głowa Chestera
do niej mówiła.
1:28:01
Mówiła?
1:28:02
W Kalifornii
1:28:03
Jakiś inny przykład?
1:28:05
Całe jej zachowanie...
1:28:08
Sprzeciw. To nie jest psychiatra.
1:28:11
Daj pan spokój Oddalam.
1:28:13
Proszę siadać.
1:28:15
Proszę mówić.
1:28:16
Nie psychiatra, ale brat.
1:28:18
Zawsze była cudownym
członkiem rodziny, dobrą matką.
1:28:23
Ale Chester nie był dla niej dobry!
1:28:25
Nie zdawałem sobie sprawy...
1:28:28
jak bardzo ją katował...
1:28:31
bo bym go...
1:28:35
Przez niego trochę...
1:28:38
zwariowała.
1:28:41
Myśli pan, że jest groźna?
1:28:44
Bynajmniej
1:28:45
Nie mam więcej pytań.
1:28:49
Co ci wtedy powiedziała?
1:28:50
Że zabiła wujka Chestera
po wiadomościach o 22:00.
1:28:54
Powiedziała jak?
1:28:57
Dodała trutki na szczury do kawy.
1:28:59
Co za śmierć.