:09:10
Toen gebeurde er iets. Ik liet me gaan.
:09:16
In het land der vergetelheid.
:09:18
Donker en stil en compleet.
:09:23
Ik vond de vrijheid.
Alle hoop verliezen was vrijheid.
:09:29
Het geeft niet.
:09:34
Zelfs baby's slapen minder diep.
:09:40
Ik raakte...
:09:41
verslaafd.
:09:52
VECHTEN TEGEN TUBERCULOSE
:09:56
Als ik niets zei...
:09:58
vreesde men altijd het ergste.
:10:05
Hoe harder zij huilden...
hoe harder ik huilde.
:10:09
HUIDKANKER, NIERZIEKTE
:10:17
Nu gaan we de groene deur openen,
de chakra van het hart.
:10:21
Ik was niet echt stervende.
:10:23
Ik had helemaal geen kanker
of parasieten.
:10:27
Ik was 't warme, kleine centrum
van 't leven in deze wereld.
:10:32
Denk aan je pijn als
'n witte bol genezend licht...
:10:37
die over je lichaam beweegt
en je geneest.
:10:40
Blijf daar aan denken,
vergeet niet te ademen...
:10:44
en voorwaarts door de achterdeur
in deze kamer te stappen.
:10:47
Waar brengt hij je heen ?
:10:50
Naar je grot.
:10:53
Ga je grot in.
:10:56
Goed zo.
:10:58
Je gaat verder je grot in.