:57:05
Neem haar plaats in.
:57:09
Wat ga je nu doen ?
:57:11
Ik weet het niet.
:57:12
- Je moet iets doen.
- Ik weet het.
:57:14
- Je kan niet doen alsof er niets...
- Dat weet ik.
:57:19
Je moet het iemand vertellen.
:57:23
- Ik ga met Dane naar het bal.
- Verrassing.
:57:26
Wat ben je brutaal.
Jammer dat jij niemand hebt.
:57:30
Ik neem toch geen atleet.
:57:32
Dane is dan wel een atleet...
:57:36
... maar hij is
een geboren balkoning.
:57:39
Wat hij daarna doet, is zijn zaak.
:57:41
Hij mag trouwen, jongeren
coachen. Kan me niet schelen.
:57:46
Hij is een jaarboekfoto...
:57:48
... een stuk nostalgie
dat niet lang overleeft.
:57:52
- Waar is het kleine maagdje ?
- Repeteren.
:57:55
Goed. Dan kan Julie
haar acteurtje vergeten.
:57:59
Vylette begint te flippen.
De auto, de parking...
:58:03
Zoals mensen die voor 't eerst
geld hebben, de nouveaux riches.
:58:07
Ze overladen zich met juwelen.
:58:09
Belachelijk,
maar ze weten niet beter.
:58:13
Maar Vylette...
:58:14
Vylette is net hetzelfde.
:58:16
Voor het eerst in haar zielige
leven krijgt ze aandacht.
:58:20
De kleine hoer
haalt het onderste uit de kan.
:58:24
Wel, verdomme.
:58:36
- Jij, stomme trut.
- Wat ?
:58:38
- Courtney.
- Kom mee.
:58:40
Wie denk je wel dat je bent ?
Angelyne ?
:58:47
Wat voer je uit, verdomme ?
:58:49
Precies wat jij me geleerd hebt.
:58:52
Om brutaal te zijn tegen ons ?
:58:54
Ik moest heersen.
:58:55
Juist, heersen. Maar
vergeet niet wie je gemaakt heeft.
:58:59
Sorry. Ik laat me meeslepen
door de massa.