1:11:01
Chyba mieli jakieś kłopoty.
1:11:05
Sądzę, że od dawna
ze sobą nie rozmawiają.
1:11:12
- Czy to brzmi niedorzecznie?
- Ale czemu dzwoni pan do mnie?
1:11:17
Nie znalazłem w rzeczach Earla
numeru do Franka.
1:11:21
Earl jest nieprzytomny.
1:11:24
Jak mówiłem, umiera.
1:11:27
Na raka.
1:11:30
- Raka czego?
- Mózgu i płuc.
1:11:33
- Moja matka miała raka piersi.
- Przykro mi. Co z nią?
1:11:37
- Jest już zdrowa.
- Świetnie.
1:11:39
- To straszne przeżycie.
- Piekielna choroba.
1:11:44
Więc czemu pan do mnie dzwoni?
1:11:48
Wiem, że to brzmi głupio
i może się ośmieszam,
1:11:52
jakby to był film, w którym
facet szuka utraconego syna.
1:11:57
Ale tak jest.
1:11:59
I chyba dlatego w filmach
są takie sceny, bo są prawdziwe.
1:12:05
Zapewniam, że to prawda.
1:12:10
Dam panu mój numer.
1:12:12
Niech pan z kimś porozmawia
i oddzwoni.
1:12:16
Ale proszę mnie z tym
nie zostawiać.
1:12:22
Proszę.
1:12:25
To scena z filmu...
w której mi pan pomaga.
1:12:32
Jesteś świetna. Świetne pytania.
1:12:36
- Więc wychowałeś się w Dolinie.
- W okolicy.
1:12:40
- Szkoła w Van Nuys?
- Tak. Byłem żałosny i zagubiony.
1:12:46
Nie Frank Mackey,
jakiego chcesz pokazać w telewizji.
1:12:50
- Brałem, co wpadło w ręce.
- Skąd to nazwisko?
1:12:55
- Moje?
- Nie jest prawdziwe.
1:12:58
To nazwisko mamy.
Dobrze się przygotowałaś.