:52:01
Lees dat maar eens.
:52:25
Bericht twee. 22 september, 1974.
:52:31
De dag waarop het telegram kwam.
:52:34
Ik zat op de rots
en een passerend schip seinde:
:52:38
Moeder, ik leef nog en ik hou van je.
:52:42
Mijn lichaam is bij duizenden
andere gesneuvelden vlak bij Saigon.
:52:48
Probeer dit ook
aan anderen te vertellen.
:52:52
Het is vreselijk jullie te zien lijden.
We willen jullie geruststellen.
:52:58
Het vermogen te geloven
wordt een stuk groter door de ervaring.
:53:04
Als je zou kunnen geloven
dat ik geen geest ben...
:53:13
... maar een wezen,
zoals ik altijd ben geweest.
:53:18
Je hebt me nooit teleurgesteld, moeder.