:48:00
-Ze was ontslagen.
-Hoe kan dat?
:48:04
En raad eens hoe het gaat heten?
:48:07
-Georgia.
-Je meent het.
:48:10
Zie je nou wel?
:48:13
-Ze is dus wel ontslagen.
-Laten we blij voor haar zijn.
:48:18
We wilden niet dat ze
op straat kwam te staan. Toch?
:48:23
Nu wordt ze nog beroemder dan ze al
was. Blij dat ik m'n naam verander.
:48:29
Moore. Madeline Moore.
" lk ben Madeline Moore."
:48:35
Mag jij haar? Er stond een recept
van haar in de New York Times.
:48:40
Zelfs m'n bankbediende zei: familie?
Ze kan niet eens koken.
:48:44
-Hoe kwam ze trouwens aan dat recept?
-Van mij.
:48:50
-Wat een gemene rotstreek.
-Ja, hé. De trut.
:48:54
Heel goed, heel gezond
om het eruit te gooien.
:48:59
Ik hoop dat je haar hebt afgemaakt.
Je moet niet alles pikken.
:49:04
-Georgia is een soort moeder voor me.
-Dat klinkt wel heel dramatisch.
:49:10
Ik zie het zo:
ons leven is een racebaan...
:49:15
Maar zij is een Lamborghini
en wij zijn Honda's.
:49:18
Ook al rijden we goed en snel...
:49:22
Iedereen met hersens
koopt een Honda, geen Lamborghini.
:49:26
Maar goed. Hoe hard we ook rijden,
zij rijdt sneller. Altijd.
:49:32
-Ik ben geen Honda.
-Het is maar een metafoor.
:49:36
Ik ben niet van plan mezelf
als zo'n aftands ding te beschouwen.
:49:42
Je bent geen aftands ding. En ik wil
er ook niet in gezien worden.
:49:47
-"Ze rijden snel..."
-Een metafoor. Ik neem het al terug.
:49:52
Als jij niet een soort moeder
voor me was, zou ik heel kwaad zijn.
:49:56
Ik neem het terug.