:59:01
-Што зборуваш?
-Вие, сите. Како можевте?
:59:05
Што виде во мојот стан?
:59:07
Ја видов твојата маска,
твоите алишта.
:59:09
Себастијан, во јавност.
Зошто мораше да одиш во јавност?
:59:12
Јас сум сеуште водач на проектот.
Јас донесувам одлуки.
:59:16
Да. Твоја одлука.
:59:20
Но акао излезиш уште еднаш, се колнам
ќе појдам право во комитетот.
:59:25
И ќе ја фрлиш твојата кариера?
:59:27
Не верувам.
:59:31
Пробај ме.
:59:39
Значи тоа е тоа?
:59:41
Јас сум официјално
лабораториски глушец.
:59:43
Ти се пријави.
Ги знаеше последиците.
:59:47
Следниот пат кога ќе правиш попис,
набави ми тркало за вежбање.
:59:50
Да, сигурно.
:59:53
Ајде да се пакуваме и да одиме дома.
:59:55
-Тркало за вежбање? Сериозен беше?
-Што мислиш?
1:00:01
Комитетот знае што ние направивме,
нели?
1:00:06
-Проклетство, Лин!
-Не е важно ако го вратиме назад.
1:00:09
-Неможам да поверувам дека го стори тоа!
-Ништо нема да ти направат, ти не знаеше.
1:00:13
Се што сакам те молам,
те молам не не заебавај.
1:00:22
-Мислиш ќе каже нешто?
-Не, таа е длабоко во ова.
1:00:25
-Таа не ме загрижува.
-Себастијан.
1:00:27
Тој е подолго време од животните.
Може да му делува на мозокот.
1:00:31
Што ако веќе му влијае?
1:00:36
Стој така.
1:00:42
Добро.
1:00:44
-Па како беше?
-На што мислиш?
1:00:47
-Кога беше надвор.
-Ништо, само шетав наоколу. Знаеш.
1:00:52
Само шеташе?
Ајде де, мора да има уште нешто?
1:00:55
Како на пример?
1:00:57
Човече, ако бев јас...
1:00:59
...ќе се зафркавав со луѓето,
шепотеќи им в уво.