:45:03
En toch smacht zij nog in stilte...
:45:07
om dat naamloze oorlogsgraf...
:45:10
ver weg in Oost-Afrika.
:45:13
In de kern van ons betoog...
:45:15
zit een vermetele,
maar toch deugdelijke stelling:
:45:23
Kan een jonge vrouw hopen...
:45:25
na weduwe te zijn geworden
in het landsbelang...
:45:30
op bescherming in de
geborgenheid van een nieuw leven?
:45:35
Heeft zij het recht om te verlangen
en 'n nieuw einde te schrijven...
:45:40
aan haar eigen
liefdesgeschiedenis?
:45:42
Edelachtbare, de burgers van
Castelcutó antwoorden hierop:
:45:46
'Ja .'
:45:57
Zal Cusimano me nu met rust laten?
:46:00
Natuurlijk.
:46:02
Hij is in een inrichting gestopt.
:46:05
Hij wil vrijwillig naar Oost-Afrika.
:46:08
Hij beseft niet dat we Afrika allang
kwijt zijn.
:46:12
Maar laten we Cusimano vergeten
en de wispelturige Cadei.
:46:16
Laten we het over ons hebben.
-Smeerlap.
:46:21
Hier is 1 50 lire.
Meer heb ik nu niet.
:46:26
Eind deze maand komt m'n pensioen.
:46:28
Wat dacht je nou?
Mijn honorarium...
:46:33
zou 500 lire zijn.
:46:36
Maar dat kan ik van jou
niet aannemen.
:46:40
Maar hoe kan ik u ooit
terugbetalen?
:46:43
Dat is heel eenvoudig, liefje.
:46:45
Ga alstublieft weg.
-Waarheen, mijn liefste?
:46:51
Wacht nou.
:46:56
Ik wacht al m'n hele leven op je.
Ik droom van je.