:58:04
Papa, ze leeft nog.
:58:10
Moeten we geen dierenarts bellen ?
:58:15
We gaan verder, Will.
Kom mee.
:58:21
Kom binnenkort maar hertenchili eten.
- Doen we.
:58:52
De seizoenen in ons gedeelte
van Amerika deden wat ze wilden.
:58:56
's Winters leek het alsof er nooit
meer iets zou groeien op de velden.
:59:01
Alsof de lucht het hele jaar
donker zou blijven.
:59:05
En dan opeens was het lente. Iedere
keer werden we er door verrast.
:59:11
Dat jaar was een jaar
vol verrassingen.
:59:16
Wie had ooit gedacht dat ik
van mijn vader football mocht spelen ?
:59:22
Of dat Rivers Applewhite,
het mooiste meisje van de stad...
:59:26
mij haar hand liet vasthouden.
:59:28
Het is een grappig boek.
:59:30
Het was een vreemde en ongewone tijd.
:59:35
Skip hielp me door mijn jeugd, maar
zijn taak zat er nog lang niet op.
:59:42
En nu,
met het beroemde nummer 8...
:59:46
Willie Morris.
:59:53
Nee, Skip. Dit is een officieel
honkbaltenue van de hoofdklasse.