1:01:00
I to właśnie robię.
1:01:02
A jak tylko zauważysz Boga, daj mi znać.
1:01:05
A na razie będę trzymał się swojej wersji.
1:01:17
Posłuchajcie, może to zabrzmi trochę
zwariowanie, ale coś mam.
1:01:20
Znajdujemy się sto kilometrów
od punktu A. Mamy rozbitego robota.
1:01:24
Nie mamy niczego więcej.
1:01:28
Już tak bywało.
1:01:30
Jest pewien konstruktor, Bukowski.
Żyje nadal w Brooklynie.
1:01:36
Otrzymaliśmy od niego wiadomość.
Twierdzi, że jesteście w stanie...
1:01:39
skorzystać z oprzyrządowania, jakie tam jest.
1:01:41
Poważnie? Możemy nawet stworzyć
maszynę do robienia sandwiczy.
1:01:47
Tak, ale macie także określone ograniczenia.
1:01:50
Tylko 19 godzin, nie więcej, na to żeby trafić tutaj.
1:01:52
A niech mnie, kupa czasu.
1:01:54
Cóż, chyba się trochę zabawimy?
1:01:56
Po tym okresie, nasze szanse
powrotu na Ziemię będą bardzo małe.
1:02:03
No dobrze,
1:02:05
co mamy robić?
1:02:08
Obróć się zgodnie z ruchem
wskazówek zegara na godzinę 5-tą.
1:02:14
Dobrze.
1:02:15
I co dalej?
1:02:17
Jak już mówiłam, jest tutaj
niewielka robota do załatwienia.
1:02:19
A potem będę po ciemnej stronie planety.
Skontaktuję się z wami potem.
1:02:23
Zrozumieliśmy.
1:02:24
Wybaczcie, ale to wszystko,
co mogę wam w tej chwili zaproponować.
1:02:26
Dobre i to.
1:02:27
Daj mi rękę.
1:02:29
Boże drogi, tylko nie umieraj.
1:02:31
Nie zamierzam umierać,
po prostu nie lubię zostawać sama.
1:02:34
Tym bardziej, że wy chłopcy jesteście tam na dole.
1:02:37
Dzięki.
1:02:39
Więc co robimy?
1:02:42
Daj mi pomyśleć.
1:02:43
Myśli, one tak odbiegają od tego wszystkiego.
1:02:48
Może powinnaś z powrotem wrócić pod prysznic.
1:02:48
Wyobraź sobie, że jestem twoją siostrą.
1:02:50
Poważnie?
1:02:51
Tak.