1:20:19
W końcu musisz się obrócić...
1:20:21
aby spotkać słońce.
1:20:24
Śmierć stuleci,
ścigający księżyc, bluźnierca,
1:20:29
małpia waza prehistorii...
1:20:33
w końcu na ziemi,
w końcu się urodził.
1:20:37
Tak,
1:20:39
tak,
1:20:41
tak.
1:20:43
Ty bierz słońce.
1:20:45
Albin, czy mógłbyś szybko wziąć...
1:20:48
drewniany kołek
i odłożył go tam, gdzie jego miejsce?
1:20:50
To konieczne w ostatniej scenie,
1:20:52
która przypomina nam
o niewystarczalności naszych planów,
1:20:55
naszych styczności,
1:20:58
każdego przegapionego pociągu,
nieudanych pikników,
1:21:01
każdego kłamstwa dla dziecka.
1:21:29
Proszę, łagodnie.
1:21:32
Nasza praca jest prawie ukończona.
1:21:36
Nasz własny obraz
na własnej skalnej ścianie.
1:21:41
Czas nie będzie nigdy więcej
czarną plamą na naszych płucach.
1:21:45
Nie będą mogły już więcej powiedzieć,
1:21:48
"Powinieneś był tu być."
1:21:51
Bo prawdą jest, że,
Albin, już byliśmy.
1:21:58
Czy jest ktoś wśród was, kto mógłby zająć się
pracą asystenta kamerzysty?