1:10:33
Jim Paxton beschrijft de pijn.
1:10:38
Schijn niet in m'n gezicht
en maak die sigaret uit.
1:10:43
Hang maar een boodschap op in grote
neonletters: hier zitten sukkels.
1:10:48
Jullie hebben licht gemaakt. Jullie
zijn dood. Begrepen ? Mooi zo.
1:10:54
Ik leef nog, sergeant.
- Wat zei je ?
1:10:58
Ik zei dat ik nog leef.
1:11:00
Ik overleefde bizar genoeg de aanval.
1:11:03
Ben je niet geraakt ?
1:11:05
Leven al je maten ook nog ?
- Paxton, Johnson, allemaal.
1:11:10
Als je iets verzint,
verzin dan iets leuks.
1:11:14
Ik verzin niks, jongen.
1:11:19
En in Vietnam
heb je geen leuke verhalen.
1:11:29
Ik had een vriend, Kelly Morgan.
1:11:32
We hebben samen de opleiding gedaan.
1:11:37
In 1 967 zijn we samen
naar Vietnam gestuurd.
1:11:41
We waren er pas een paar dagen,
we waren groen als gras.
1:11:47
We zaten op wacht en we praatten,
net zoals wij nu doen.
1:11:52
Kelly stak een sigaret op.
1:11:54
We bedachten namen voor z'n kind...
1:11:57
en ineens lagen z'n hersens
in m'n schoot.