:26:13
Genç Efendim. Sizden uslu durmanýzý
isteyecektim.
:26:16
- Kim olduðumu bilmiyor musun?
- Bu þerefe eriþmedim.
:26:18
D'Amboise Kontu.
:26:20
Büyüdüðüm zaman de LaTremoille
Dükü olacaðým.
:26:23
Bu durumda La Tremoille Dükü gibi
davranman için daha çok erken.
:26:33
Aslýnda La Tremoille Dükü tam
bir domuz gibi davranýr.
:26:37
Teþekkür ederim Madam.
:26:38
Neredeyse bütün çiçekleri sökeceklerdi.
:26:41
Bu felaket olurdu.
:26:43
Aðaçlarý Majesteleri için süslüyorum.
Her þeyi veresiye aldým.
:26:47
Fakat fakirler Kral'a borç vermekten
memnun olacaklardýr.
:26:50
- Bu, hayal edemeyecekleri bir þeref.
- Elbette.
:26:54
Annemle babam da þerefle öldüler.
:27:26
Prensin kuþlarý.
Oh Tanrým! Buna inanamýyorum!
:27:31
- Kuþlarým nerede?
- Vikont hepsini serbest býraktý!
:27:35
Hangi Vikont?
:27:36
Vilkont d'Amboise, Doktor ve onun
kýzkardeþi. Onlar istedi.
:27:40
Fakat onlar çocuk! Onlar küçücük çocuk!
:27:43
- Ama o bir Vikont!
- Bunlar Prensin kuþlarýydý.
:27:52
Ne yapacaðým þimdi ben?
:27:55
Bu bir felaket.
:27:57
O tarla kuþlarý Prensin gutu için gerekliydi.