1:51:02
Συνέχισε μέχρι που όλες οι
θάλασσιες ανεμώνες μαράθηκαν.
1:51:06
Μέχρι που
η θάλασσα πάγωσε...
1:51:08
...κι έκλεισε το αμφιβικόπτερο
μαζί με τη Νεράιδα...
1:51:12
...εκεί που ο Ντέηβιντ
ακόμα τη διέκρινε...
1:51:15
...ένα γαλάζιο
φάντασμα στον πάγο.
1:51:18
Πάντα εκεί.
1:51:20
Πάντα να χαμογελάει...
1:51:22
Πάντα να τον περιμένει.
1:51:25
Αργότερα, ο Ντέηβιντ
έπαψε να κινείται...
1:51:27
...αλλά τα μάτια του
έμειναν ανοιχτά...
1:51:31
...κοιτάζοντας μπροστά μέσα
στο σκοτάδι κάθε νύχτας.
1:51:36
Και την άλλη μέρα...
1:51:42
'Ετσι, πέρασαν δυο
χιλιάδες χρόνια.