:10:02
Ποτέ δε θα ξυπνήσεις πριν
από μένα, παλιέ μου φίλε.
:10:06
Πώς είσαι, Καρλ;
:10:09
Απλώς ήμουν. . .
ένιωσα νοσταλγία. . .
:10:15
Είσαι πάντα εκεί; Λες να
τρέξεις πάλι σε κούρσες;
:10:20
-Κι ο φόβος;
-Πέρασε.
:10:23
-Ο φόβος δεν περνάει ποτέ.
-Ναι, ίσως δεν πέρασε.
:10:28
-Κι ο Μέμο;
-Αλλαγή.
:10:30
'Εξω ο Μέμο, μέσα εσύ. Πάλι
οδηγείς για μένα, Τζόζεφ.
:10:35
Καλωσόρισες πίσω
στα μεγάλα σαλόνια!
:10:45
Τι τρέχει; Αυτή η κρίση σου
έρχεται σε πολύ κακή στιγμή.
:10:50
-Μίλησέ μου.
-Δεν είναι τίποτα, είπα.
:10:53
Μα τι θαρρείς πως είμαι;
Κομμάτι ξύλο; Σου μιλάω!
:10:58
Δε μπορώ! Με τραβούν σε δέκα
κατευθύνσεις ταυτόχρονα!
:11:03
Νόμιζα ότι θα μπορούσα.
Αλλά δε μπορώ.
:11:05
Μπορείς και θα το κάνεις.
Κι ας σε τραβάνε εκατό!
:11:10
-Θα το ξεπεράσουμε.
-Μη με πιέζεις όπως αυτοί!
:11:13
Περίμενε. . ."Αυτοί";
:11:17
Λες κι είμαι εχθρός; Αυτοί;
:11:21
Πολύ ωραία. Είναι. . .
:11:25
Από τότε που είδα ότι ήσουν
ο καλύτερος, είμαστε μαζί.
:11:29
"Ο αδερφός μου έχει ταλέντο",
είπα, "εγώ όχι. Εντάξει."
:11:32
Αλλά έχω πίστη σε σένα.
Μην αμφιβάλλεις για μένα.
:11:38
Είδα αυτό το χαζούλικο
οχτάχρονο αγόρι. . .
:11:42
μ'ένα σαράβαλο γκο-καρτ. . .
:11:44
από τρεις γύρους πίσω, να
νικάει μεγαλύτερα παιδιά.
:11:50
Είχες ανακάμψει τότε, έτσι;
Θα ανακάμψεις και τώρα!
:11:55
'Ολοι σκοντάφτουν.
'Ετσι είναι η ζωή.
:11:58
Σημασία έχει πόσο
γρήγορα σηκώνεσαι.