:08:00
door de vage herinnering
aan deze vormen.
:08:04
Eenvoudig...
en rustig en gelukzalig...
:08:08
die we ooit hebben gezien
:08:09
in een zuiver helder licht
:08:11
van ons zuivere zelf.
:08:19
"Volkoren".
:08:20
Nemen we volkoren of wat anders ?
:08:22
Wat is vol ?
:08:24
Bestaat 't op zich of uit delen ?
:08:26
O, spaghetti.
:08:27
Wat vol is, is een geheel...
Worstjes.
:08:30
Jij en ik zijn een geheel.
:08:32
Als jij weggaat,
is 't geheel niet heel.
:08:35
Maar een geheel heeft geen delen.
:08:37
Bonen.
:08:39
Wilt u spaarpunten ?
- Verdienen we die ?
:08:42
Wilt u tasjes ?
- Tasjes, ja.
:08:45
Overal om ons heen
praat men onzin.
:08:47
Weet ik.
- Tasje voor het Leven ?
:08:51
Voor het leven ?
- Dat staat erop.
:08:53
We moeten het vragen.
:08:55
Graag.
:08:57
Je moet gewoon luisteren,
dat is de klus.
:08:59
Jij noemt 't een klus,
:09:01
maar met jou is het muziek.
:09:03
Jij spreekt de taal der engelen,
:09:05
de muziek der sferen.
:09:07
Tegenwoordig is er
alleen nog de taal
:09:10
van het beeld. Beeld het uit.
:09:14
Ik hoef van m'n leven
geen tas meer.
:09:18
Liefde is de enige universele taal.
:09:20
Liefde, ja.
:09:22
Ik kan het wel lezen,
maar niet spreken.
:09:33
Mijn jas zit klem aan uw stoel.
:09:43
De twee maden vielen
uit de beschuit
:09:46
en de kapitein vroeg:
:09:47
"Welke wilt u, Mr. Smith ?"
:09:49
"De grootste, kapitein."
:09:50
"Mis, Mr. Smith.
Bij de marine moet je
:09:53
steeds de minste
van twee maden kiezen."
:09:56
Patrick O'Brian.
:09:57
"Kies van twee kwaden
altijd het onbekende."