:03:00
De voortdurende aanwezigheid
van zijn zussen...
:03:02
moeder en vader. En zoals zovele
ridders moesten verdragen...
:03:06
een idiote knecht. André.
wiens stank mensen deed flauwvallen.
:03:10
Een aanzienlijke prestatie
bij mensen die zich nooit wasten.
:03:14
Eraf, boer.
:03:22
De hertog, of Thibault...
:03:24
zoals z'n onderdanen
hem niet mochten noemen...
:03:26
was opgewekt. De langverwachte dag...
:03:28
van zijn huwelijk was er eindelijk.
:03:30
Wat is dit ?
Nog 'n bende koninklijke eikels ?
:03:34
Waarschijnlijk de hertog
die gaat trouwen. Let op in 't bos.
:03:37
De draken zullen je botten afknagen.
:03:43
André beschermde zijn meester.
:03:46
Meester, meester.
:03:48
Het bos. Het is verdoemd.
:03:50
Thibault reageerde.
:03:53
Bedankt, meester.
:03:58
Stap voor stap naderde hij
het kasteel van zijn geliefde.
:04:02
Hij hoopte weldra bij haar te zijn.
:04:05
Want slechts zelden was er 'n tocht...
:04:08
waarop hij niemand moest redden.
:04:12
Dit was geen uitzondering.
:04:15
Want zoals zijn voorouders leefde hij...
:04:17
volgens 'n oud familiegebruik.
:04:19
Een vrouw in nood.
:04:20
Het enige dat hij kende.
:04:23
Voorzichtig.
:04:25
Moed was meer dan 'n plicht.
:04:27
Moed was zijn credo.
:04:42
Ga je meester helpen.
:04:45
Ik heb 't tegen jou. Ga. Ga.
:04:53
Heer. Achter u.