:20:01
Kim?
A jestem Andre le Pate. Przyboczny hrabiego.
:20:05
Proszę, wybacz mi to,
co Ci zrobiłem, droga Rosalindo.
:20:10
Nie nazywam się Rosalinda.
Nazywam się Julia.
:20:13
Nie! Jesteś moją Rosalindą!
Pukiel włosów, który mi dałaś...
:20:17
...w dzień naszego ślubu. Noszę go na sercu.
:20:23
Proszę, ukochana, zobacz sama.
:20:29
Widzisz? To kolor pszenicy
w letni dzień.
:20:33
Kolor płomienia świecy.
:20:38
To Twój własny.
:20:41
Przerwać to! Przerwać!
Odsuń się!
:20:53
Odwaga naszym mottem!
:20:56
Odwaga naszym mottem!!!
:20:59
Chwila! Stójcie! Znam ich!
:21:03
"Odwaga naszym mottem"
to nasza rodzinna maksyma.
:21:06
Ten człowiek to mój kuzyn.
:21:10
To jest tutaj. Myślałam, że nie żyje.
:21:15
Zniknął podczas burzy
w czasie regat Admiral's Cup.
:21:21
O tutaj. Nigdy nie odnaleziono ciała,...
:21:24
...więc uznano go za martwego.
:21:26
To mój francuski kuzyn
w dalekiej linii.
:21:29
Jako ostatnia żyjąca Malfete,
odziedziczyłam jego posiadłości.
:21:32
To pani kuzyn? Co mam z nim zrobić?
:21:35
Panie. Dlaczego lady Rosalinda
nazywa się Julia?
:21:39
A my jesteśmy bici i skuci?
:21:50
Sługo! To nie jest nasz czas.
:21:53
Czarodziej nie wysłał nas w przeszłość.
:21:58
Wysłał nas w następne tysiąclecie.