Luce dei miei occhi
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:11:01
nog een reden om levend
uit de missie te komen.

:11:11
Hij wilde begraven worden
waar hij geboren was.

:11:14
Dat zou ik begrijpen als hij
in die jaren was teruggeweest.

:11:18
Hij was niet veel in Rome,
hij was altijd op reis.

:11:22
Ik was zelfs vergeten
dat ik een vader had.

:11:26
hij had nooit besef
van thuis en familie.

:11:30
Soms hield hij stil en
staarde naar mij en mijn broer.

:11:34
Zijn ogen leken te vragen:
:11:36
'Is het mogelijk dat die
vreemden mijn kinderen zijn?'

:11:41
Hij wilde nooit dichtbij me zijn.
:11:44
Ik begrijp niet waarom.
Dat doet pijn.

:11:49
Het was me in deze twintig
jaar nog nooit overkomen.

:11:53
Hoe lang was dit al aan de gang?
- Ongeveer zes maanden.

:11:57
Helemaal opeens.
:11:59
Laatst reed ik een klant naar Pescara...
:12:03
en ik was op die snelweg zonder borden.
:12:07
Het duurde niet lang, maar ik kon
me niet herinneren waar hij heen moest.

:12:12
Ik wist niet waar ik was.
:12:17
Die klant werd kwaad.
- Dat geloof ik graag.

:12:20
Ik vergeet de verloopdatum van mijn
verzekeringen, mijn rekeningen...

:12:23
de verjaardag van mijn vrouw.
:12:26
Soms weet ik zelfs niet
meer waar mijn auto staat.

:12:29
Weet je nog dat ik je
100.000 lire heb geleend?

:12:31
Echt waar?
:12:35
Je moet kruiswoordpuzzels maken.
Dat is goed voor je hersenen.

:12:40
Dat is goed voor je geheugen. Probeer maar.
- Luister je naar hem?

:12:45
Maak je wel eens kruiswoordpuzzels?
- Nee, nooit.

:12:48
Antonio hoeft dat niet te doen,
hij leest en denkt na.

:12:52
Waar denk jij altijd aan?
- Ja. Waar denk jij aan?

:12:56
Ja, waar denk je aan?

vorige.
volgende.