Nimeh-ye penhan
prev.
play.
mark.
next.

:45:05
Gözlerini kendine sakla.
:45:09
Körlükten ölmek
çok acý verir.

:45:25
Þey, þair olmak için
yeteneðim var sanýyordum...

:45:28
...ama söylediklerin, neyse,
bu kadar kolay pes etmeyeceðim.

:45:33
Lütfen yazdýklarýmý geri ver.
:45:35
Gitmek mi istiyorsun?
Git, kapý açýk.

:45:37
Ama küçük haným, sen
buraya bir þair olmaya gelmedin.

:45:42
Ve ben de seni yeni bir yetenek
bulmak için çaðýrmadým,
dürüst olalým.

:45:59
Belki bir gün,
benim sýrdaþým olursun.

:46:04
Hayatýmda bazý sýrlar var.
Kimseye anlatamam.

:46:08
Ama seni gördüðümden beri...
Bilmiyorum, unut gitsin.

:46:14
Ýyi bir önerim var.
:46:15
Bu akþam senin yazar
arkadaþlarýndan bazýlarýnýn da
geleceði bir partiye davetliyim.

:46:21
Ýlk paylaþýmýmýz olarak
bana eþlik etmeye ne dersin?

:46:30
Sonunda baþardým.
Ýþte palton.

:46:34
Ya ablan fark ederse?
:46:36
Dert etme! O kadar çok giysisi
var ki, bunu asla hatýrlamaz.

:46:39
Bütün parasýný giysilere
ve altýnlara harcýyor.

:46:42
Bana ne kadar zeki
olduðumu söyler.

:46:44
Benim kitaplarýma asla dokunmaz
ama ben bazen onun giysilerini alýrým.

:46:49
-Ama kendi giysilerin var deðil mi?
-Seninkiler gibi.

:46:52
Ýlk baþta hiç giysim yoktu.
:46:54
Ýki dolap giysimi sattým.
:46:57
Þimdi sadece iki kot pantolonum,
iki spor ayakkabým...


prev.
next.