:44:01
Kush është ajo?
:44:03
-Është nënë ime.
-Sytë i ke si të saj.
:44:09
Vdiq kur isha 6 vjeç.
:44:12
Më vjen keq.
:44:14
Më kujtohet sikur të ishte dje.
:44:17
Krishtlindjet, 1989. Babai e humbi punën
në fabrikën e zinxhirave.
:44:23
Nëna bënte çmos që t'ia dal me
aq sa kishte.
:44:26
Daniel Day-Lewis fitoi një Oskar
për Këmbën time të Majtë.
:44:29
Dhe unë desha vetëm një kukull.
:44:33
Më kujtohen ato. Kur e shtypja në barkë
pshurreshte krejt.
:44:38
Tha se do të dal që ti blejë
babait një pije...
:44:42
...por e disha se do të ma jap
atë dhuratë.
:44:46
Atë natë binte shi me shtëmbë...
:44:50
...dhe rrugët ishin rrëshqitëse.
:44:53
O, Zot, Janey.
Ndeshje me veturë.
:44:56
Jo. Kanceri.
:45:02
Duhej të kujdesem për të gjithë
përgjegjësitë e saj:
:45:06
Të gatuaj, të pastroj,
dhe ti jap gji Mitch-it.
:45:09
Është e kaluar.
Mendo për radhmërinë tënde.
:45:12
Shiqo sa e talentuar që je.
:45:15
Është ëndërra ime që ti hipi
aeroplanit dhe të fluturoj për në Paris.
:45:20
Atje ka shkollë arti
por nuk kamë të holla që ta përballoj.
:45:23
Më duhen 26.000 dollarë para se të kalojë
afati i pranimit.
:45:27
Prindërit e mi u japin bursë vajzave
të cilat nuk mund të hyjnë shë shkollën e artit.
:45:33
Vërtetë? Është mrekkuli.
:45:35
Këtë vit i dham Lup-it,
meksikanes që pikturon me gisht.
:45:39
Besoj se do të më pëlqej puna e saj.
:45:42
Do të desha që jeta ime ngandonjëher
të jetë përrallë...
:45:46
...dhe të vijë ndonjë djalë
që të më marrë.