2:01:02
Ik had hem die ochtend al gezien
in de lobby.
2:01:07
Hij had net ingecheckt. . .
2:01:10
en volgde
de piccolo met z'n koffers. . .
2:01:14
naar de lift.
2:01:20
Hij keek even naar me toen hij
langs me liep. Eventjes maar.
2:01:25
Meer niet.
2:01:34
Maar ik stond. . .
2:01:39
als aan de grond genageld.
2:01:43
Toen we dat repeteerden. . .
2:01:45
waren we met z'n drieën. We kleedden
ons uit tot op ons ondergoed.
2:01:50
Stanley niet, dat deden wij.
2:01:54
We spraken over de scène. . .
2:01:57
zonder al te veel
op de tekst te letten.
2:02:00
Het ontstond langzaam.
2:02:02
We namen take na take op.
Ik vroeg Stanley: Wat wil je?
2:02:07
Hij zei: Ik wil de magie.
Ik wil de magie.
2:02:10
Naarmate de scène vorm kreeg,
na het opnemen van al die takes. . .
2:02:15
voelde je dat de scène niveau kreeg.
Het werd interessant.
2:02:19
We werkten door,
maar dat voelde verkeerd aan.
2:02:24
Het was afgezaagd. Het werkte niet.
2:02:27
Ineens voelden we een doorbraak.
We bereikten een plek. . .
2:02:32
waar geen van ons
vooraf aan gedacht had.
2:02:36
Het maken ervan was een ontdekking.
2:02:38
Het ging nooit om het resultaat.
Het ging nooit om:
2:02:42
We hebben een week voor deze
scène. Opschieten, aan de slag.
2:02:47
Misschien halen we
er niet alles uit, maar wel iets.
2:02:51
Stanley wilde
elke mogelijkheid verkennen. . .
2:02:54
en maakte z'n keuzes
op grond daarvan.
2:02:58
Stanley weigerde zich
tijdsbeperkingen op te laten leggen.