:36:01
En als ze komen, betreden ze een paleis.
Als in een droom. Als in de hemel.
:36:05
Misschien had jij twijfels en problemen,
maar eenmaal binnen....
:36:09
....deden ze niet meer terzake.
En weet je waarom?
:36:16
Chaplin, daarom.
En Keaton en Lloyd.
:36:22
Garbo, Gable en Lombard.
En Jimmy Steward, Jimmy Cagney.
:36:26
Fred en Ginger. Zij waren goden!
:36:30
En zij leefden daarboven.
:36:32
Dat was Olympus.
:36:35
We voelden ons zo gelukkig alleen maar om daar te zijn.
:36:38
Om het voorrecht te
hebben hen te zien.
:36:42
Dat TV gedoe, waarom zou je thuis blijven
en naar een doos kijken ?
:36:45
Gemak? Je hoeft je niet op
te doffen, kun je daar zitten?
:36:50
Noem je dat vermaak?
Helemaal alleen in je woonkamer?
:36:54
Waar zijn de andere mensen?
Waar is het publiek?
:36:58
Waar is de magie?
:37:01
Let op mijn woorden. Op een plaats als deze
is de magie overal om je heen te vinden.
:37:07
De grote truc is om het te zien.
:37:11
Luke...
:37:13
... ik denk dat je nog meer van de Majestic
hield dan ik ooit gedaan heb.
:37:17
- Dat moet je onthouden.
- Dat doe ik niet.
:37:23
Ik weet dat het raar klinkt, maar ik beloof je,
we kunnen deze plek weer maken zoals hij altijd was.
:37:28
Ik weet niet hoe het was.
Begrijp je dat dan niet?
:37:31
- Dit betekent allemaal niks voor mij!
- En vroeger betekende het zoveel.
:37:37
Nu niet meer. Hoe kan dat?
Harry, ik weet niet eens wie ik zelf ben.
:37:45
Nee.
:37:49
Nee.
:37:53
Kom met mij mee.