:10:02
jedynym co robisz to
to otwierasz nowy zbiór wymówek.
:10:05
A kiedy Sartre mówi o odpowiedzialności,
:10:08
to nie mówi o czymś abstrakcyjnym.
:10:10
On nie mówi o jakichś jaźniach
czy duszach o których kłócą się teologowie.
:10:14
On mówi o czymś konkretnym.
O tym o czym my mówimy.
:10:18
Podejmowanie decyzji. Robienie rzeczy
i przyjmowanie za nie konsekwencji.
:10:21
To prawda,że jest na świecie 6 miliardów ludzi
i ta liczba ciągle rośnie.
:10:25
Nie mniej jednak,
to co ty robisz jest ważne.
:10:29
Jest ważne przede wszystkim w sensie materialnym.
:10:31
Jest ważne dla innych ludzi
i służy im za przykład.
:10:35
W skrócie: myślę, że przesłaniem tu jest...
:10:37
abyśmy nigdy nie spisywali się nawzajem na straty...
:10:39
i postrzegali się jako ofiary różnego rodzaju sił.
:10:43
To zawsze nasza decyzja, to kim jesteśmy.
:10:56
Tworzenie zdaje się wynikać z doskonałości.
:10:58
Zdaje się wynikać z dążeń i poczucia frustracji.
:11:04
I w tym miejscu moim zdaniem pojawia się język.
:11:07
Chodzi o to, że on wynika z naszego dążenia
do wykroczenia poza własną izolację...
:11:12
I daje nam pewnego rodzaju powiąznia z innymi.
:11:16
On musi być prosty,
bo tu chodzi o przetrwanie.
:11:20
Jak na przykład "woda".
My czujemy ten dźwięk.
:11:22
Albo: "Szablo zęby tygrys stoi za tobą".
Możemy wyobrazić sobie ten dźwięk.
:11:26
Ale co jest najciekawsze, to to,
:11:31
że używamy tego samego systemu
symboli do przekazania sobie...
:11:36
tych wszystkich abstrakcyjnych,
nienamacalnych rzeczy, które doświadczamy.
:11:41
Czym jest złość?
Abo czym jest gniew, czy miłość?
:11:46
Kiedy ja mówię "kocham",
:11:48
ten dźwięk wylatuje z moich ust...
:11:50
I dociera do ucha drugiej osoby,
:11:53
podróżuje poprzez jej wszystkie obwody w mózgu.
:11:57
Wiesz, poprzez jej wspomnienia
dotyczące miłości, albo braku miłości.