:07:00
που δεν έχει αυθεντική στίξη.
:07:08
Το παίρνετε πολύ ελαφρά.
:07:10
Είναι μεταφυσική ποίηση αυτή,
όχι μια σύγχρονη νουβέλα.
:07:13
Τα επίπεδα που θα ίσχυαν σε
άλλο κείμενο, δεν επαρκούν.
:07:19
Θέλει ολοκληρωμένη προσπάθεια
για ναχει νόημα το αποτέλεσμα.
:07:24
Θεωρείτε ότι η στίξη
του τελευταίου στίχου...
:07:28
είναι μια ασήμαντη
λεπτομέρεια;
:07:32
Η ωδή ξεκινά στη γενναία πάλη
με το θάνατο.
:07:36
Επικαλείται δυνάμεις διανόησης
για ναφανίσει τον εχθρό.
:07:40
Αλλά πρέπει να υπερκεραστεί
το αξεπέραστο φράγμα...
:07:44
που διαχωρίζει τη ζωή,
το θάνατο και την αιώνια ζωή.
:07:50
Στην έκδοση που εσείς επιλέξα-
τε, η υπεραπλούστευση...
:07:53
θυσιάζεται σε μια
υστερική στίξη.
:07:57
Και ο Θάνατος, με κεφαλαίο Θ,
θα πάψει να υπάρχει.
:08:03
Θάνατε, θα πεθάνεις!
:08:10
Αν σας αρέσουν αυτά,
ασχολήσου με τον Σαίξπηρ.
:08:14
Η έκδοση της Γκάρντνερ,
γυρίζει στις ωδές του 1610.
:08:20
Οχι για συναισθηματικούς
λόγους...
:08:23
αλλά επειδή η Ελεν Γκάρντνερ
είναι λογία.
:08:27
Διαβάζουμε...
:08:29
Και ο θάνατος δε θα υπάρχει
πια, θάνατε, θα πεθάνεις.
:08:36
Μια ανάσα μόνο, ένα κόμμα...
:08:38
διαχωρίζει τη ζωή
απτην αιώνια ζωή.
:08:42
Πολύ απλό. Οταν ξαναμπεί
η αρχική στίξη...
:08:46
ο θάνατος παύει να είναι
θεατρινισμός με θαυμαστικά.
:08:51
Είναι ένα κόμμα.
Μια παύση.
:08:56
Μαυτόν τον ασυμβίβαστο τρόπο,
μαθαίνουμε απτο ποίημα.