Adaptation
prev.
play.
mark.
next.

1:44:15
Κι εγώ σ αγαπώ, ξέρεις.
1:44:36
Πρέπει να πάω σπίτι. Ξέρω πώς
να τελειώσω το σενάριο.

1:44:40
Ο Κάουφμαν πηγαίνει σπίτι μετά
από γεύμα με την Αμίλια...

1:44:43
ξέροντας πώς να τελειώσει
το σενάριο.

1:44:46
Αυτό είναι αφήγηση.
Δε θα το ενέκρινε ο Μακί.

1:44:48
Πώς αλλιώς να δείξω
τις σκέψεις του;

1:44:51
Ποιος νοιάζεται τι σκέφτεται;
Είναι σωστό. Οριστικό.

1:44:57
Αραγε ποιος θα παίξει εμένα;
Κάποιος όχι πολύ παχύς.

1:45:00
Μ αρέσει ο Ζεράρ Ντεπαρτιέ, μα
μπορεί να διώξει την προφορά;

1:45:04
Πάντως,
τελείωσε κι είναι κάτι αυτό.

1:45:08
Ετσι, ο Κάουφμαν...
1:45:10
φεύγει από τη συνάντηση με την
Αμίλια γεμάτος με ελπίδα.

1:45:17
Μ αρέσει αυτό.
Είναι καλό.

1:45:25
Φαντάζομαι εμάς τους δύο
Αλήθεια

1:45:28
Σε σκέφτομαι μέρα και νύχτα
Είναι το μόνο σωστό

1:45:33
Να σκέφτεσαι αυτή που αγαπάς
Σφιχτά να την κρατάς

1:45:36
Τόσο ευτυχισμένοι μαζί
1:45:40
Τόσο ευτυχισμένοι μαζί
1:45:44
Πώς είναι ο καιρός;
1:45:48
Τόσο ευτυχισμένοι μαζί
1:45:52
Είμαστε ευτυχισμένοι
μαζί


prev.
next.