1:42:08
Δεν είμαι πια παρθένος.
1:42:14
Xαίρομαι που το ακούω.
1:42:23
-Tι κάνεις, παιδί μου;
-Μια χαρά, κύριε.
1:42:25
Ωραία. Xαίρομαι που σε βλέπω.
Λοιπόν;
1:42:28
Ακολούθησα τη συμβουλή σας. Βρήκα
την οικογένειά μου. Tη μητέρα μου.
1:42:34
Ωραία. Λοιπόν;
1:42:37
Μέσα μου, τη συγχωρώ.
Αλλά αν δεν την ξαναδώ ποτέ...
1:42:42
Καταλαβαίνω.
1:42:43
Είναι παράξενο να νιώθεις έτσι
για τη μητέρα σου.
1:42:46
Αλλά τα κατάφερα, και σας το
χρωστάω, να σας πω ότι είχατε δίκιο.
1:42:50
-Μου το χρωστάς;
-Ναι, κύριε. ΄Επρεπε να τη βρω.
1:42:56
Αν είχα δίκιο,
ήταν για λάθος λόγους.
1:43:00
-Θα μείνει μεταξύ μας;
-Ναι, κύριε.
1:43:04
Η γυναίκα μου κι εγώ θέλαμε πολλά
παιδιά, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε.
1:43:08
Αυτό τη συγκλόνισε.
1:43:10
΄Ηξερα τι έπρεπε να κάνω.
Xρειαζόταν βοήθεια. Θεραπεία.
1:43:14
Φρόντισα να έχει τον καλύτερο
ψυχίατρο. Tο δάσκαλό μου.
1:43:18
Αλλά εγώ, ο υγιής, ο δυνατός...
1:43:22
...άρχισα να κατεβάζω ρολά.
1:43:26
Πολύ διακριτικά, αθόρυβα.
΄Ηταν το μικρό μου μυστικό.
1:43:31
Μέχρι που μια μέρα, ένας νεαρός
μπήκε στη ζωή μου...
1:43:36
...και ανατίναξε το μυστικό μου.
Μέσα στα μούτρα μου.
1:43:39
Και με ντρόπιασε, μ' έναν τρόπο
που δε θεωρούσα δυνατό.
1:43:45
Εξαιτίας σου, ΄Αντουον,
έγινα καλύτερος γιατρός...
1:43:50
...και μαθαίνω να είμαι
καλύτερος σύζυγος.
1:43:54
Δε μου χρωστάς τίποτα.
Εγώ σου χρωστάω.
1:43:58
Είσαι πρωταθλητής, παιδί μου.
Νίκησες όλους όσους σε έδερναν.